Ook zo benieuwd wat we allemaal serveren in Brasserie 2050? Lees hieronder het complete menu mét een toelichting waarom deze gerechten zo relevant zijn voor nu en in 2050.
Elk gerecht vertelt een bijzonder verhaal en geeft op haar eigen manier antwoord op de prangende vraag: hoe gaan we in het jaar 2050 tien miljard monden voeden?
Veertig procent van het geproduceerde eten vindt zijn weg niet naar het bord van de consument. Bizar als je bedenkt dat bijna een miljard mensen niet genoeg eten hebben. Samen met onze bakker ontwikkelden we dit desembrood van een reststroom van aardappelschillen. Geserveerd met dip gemaakt van onze eigen afsnijdsels.
Zeventig procent van onze planeet bestaat uit oceanen en toch weten we er weinig van af.
Wat we wél weten: grootschalige visserij en plastic afval bedreigen al dat moois. (En dat terwijl de zee een van onze belangrijkste zuurstofbronnen is.) In dit gerecht verkennen we nieuwe bronnen uit de zee en vervangen we vis door een plantaardig alternatief waarbij je alsnog de zee proeft.
Voor de eigen gezondheid en die van het klimaat, moeten we een gastronomische U-bocht maken: minder vlees op ons bord. Maar hoe doen we dat? Is kweekvlees de toekomst of grijpen we straks vooral naar hybridevlees, een mengeling van vlees en plantaardige grondstoffen? Of wordt de nieuwe norm dat we enkel dieren eten die een rol hebben in een circulair landbouwsysteem?
Deze tartaar bestaat voor de helft uit vlees van natuurgrazers uit de Flevopolder en voor de andere helft uit paprika en watermeloen.
In een debat over het voedsel van de toekomst is het woord ‘lokaal’ onvermijdelijk. Lokale voedselsystemen kunnen de afstand die ons eten aflegt verkleinen en lokale economieën doen bloeien. Of het ook duurzamer is hangt af van meer dan afstand alleen. Hoe wordt er geproduceerd en getransporteerd?
Deze op een Niçoise geïnspireerde salade is gemaakt van groenten die binnen een straal van twintig kilometer rond Lowlands zijn verbouwd. Het ei dat we gebruiken is CO2-neutraal geproduceerd. De meerval werd biologisch gekweekt in Twente.
Door klimaatverandering en intensieve landbouw verzilten onze bodems of raken ze uitgeput. Gelukkig zijn er slimme koppen die er op allerlei manieren voor zorgen dat het land toch weer gebruikt kan worden. Ze passen gewassen aan met behulp van traditionele veredelingstechnieken, of kunstmatig in een laboratorium. De vraag is hier: accepteren we in 2050 massaal genetisch gemodificeerd eten? En wat vindt de maatschappij van deze ontwikkeling?
De zilte aardappel in deze ravioli is speciaal ontwikkeld voor verziltende landbouwgronden.
Minder CO2-uitstoot betekent minder vlees eten, maar hoe komen we dan aan onze eiwitten? Politicologen maken zich zorgen over hoe we straks op eerlijke wijze onze eiwitbronnen mondiaal gaan verdelen. Er zijn zelfs voorspellingen dat er in de toekomst wereldwijde conflicten over kunnen ontstaan.
Gelukkig zijn er alternatieven. Zo zijn we in Nederland goed in het verbouwen van bonen en peulvruchten, misschien wel de duurzaamste bron van eiwitten. Zelfs de echte carnivoor zal het vlees geen seconde missen in deze klassieke Bourguignon zonder.
Wist je dat de zuivel van één pak melk soms wel van duizenden verschillende boeren komt? Melk is een bulkproduct met weinig diversiteit, maar gelukkig zijn er boeren zoals van Erf1 uit Kampen die blijven innoveren. Dankzij melkrobots kan je in de toekomst de melk van één specifieke koe kiezen, waarvan je precies weet in welke weide ze heeft rondgelopen. Het gebied waar het dier gegraasd heeft - de kruiden en bloemen die de koe at - proef je terug in de melk. Hoe tof is dat?
Als de zon ondergaat is er één plek waar jij je karmapunten kan verdienen. Jouw bodem voor de nacht scoor je bij Karma Shoarma, waar de chefs van Brasserie 2050 hun plantpowered shoarma aan het spit roosteren. Door de meesterlijke bereiding nauwelijks van het origineel te onderscheiden.
Gretige carnivoren en hongerige nachtbrakers zijn welkom vanaf 22.00 tot laat.
.jpg)